34 jaar geleden was mijn opa betrokken bij een auto-ongeluk, waarna hij als gevolg van een dwarslaesie vanaf zijn middel verlamd is geraakt. Nu ik zelf 22 ben, heb ik hem nooit anders dan in een rolstoel meegemaakt. Toch is hij een van de meest positieve en levenslustige mensen die ik ken. Zaterdag 18 september a.s. zal ik samen met vier huisgenoten 800m door het Rapenburg zwemmen om geld in te zamelen voor onderzoek naar een betere levenskwaliteit voor mensen met een dwarslaesie. Twee jaar geleden zat mijn opa te juichen langs de kant en dit jaar zal hij er zeker weer zitten. Uit bewondering voor mijn opa, voor alle anderen met een dwarslaesie en met de hoop dat in de toekomst deze handicap verleden tijd zal zijn, springen wij de koude gracht in. Hieronder staat de link om te doneren op mijn persoonlijke pagina, welke ook is gelinkt aan de pagina van Rapenburg 110. Doneert u allen!